W ujęciu prawa cywilnego nieruchomością nazywa się część gruntu lub budynki, będące czyjąś własnością. Polskie prawo rozróżnia kilka rodzajów nieruchomości. Są bowiem nieruchomości gruntowe, budynkowe oraz lokalowe. Nieruchomością gruntową nazywamy część powierzchni ziemi, będącą odrębną własnością. Z kolei budynki trwałe, będące nierozerwalnie złączone z gruntem, na którym są usadowione to nieruchomości budynkowe. Warunkiem, którym taka nieruchomość musi spełniać, by nazywać ją można było nieruchomością budynkową jest to, że musi ona stanowić osobny przedmiot własności od gruntu, na którym się znajduje. Nieruchomości lokalowe natomiast stanowią część budynków. Nieruchomość lokalowa nazywana jest lokalem wyodrębnionym. Stanowi go nieruchomość, która jest wydzielona z nieruchomości macierzystej, którą może być nieruchomość gruntowa bądź budynkowa.
Wnikając w aspekt wieczysto-księgowy, nieruchomością nazywa się obszar ziemi, któremu sporządza się księgę wieczystą, służącą do określania stanu prawnego danej nieruchomości. Księgi wieczyste tworzą rodzaj rejestru publicznego. Pozwalają one na ustalenie indywidualnie przysługujących praw do danej nieruchomości poszczególnym właścicielom.
Poszczególne nieruchomości dzielą się z kolei na inne, wytyczone w ich obrębie nieruchomości. Do nieruchomości gruntowych zaliczamy nieruchomości leśne oraz rolne.
Do nieruchomości gruntowych kwalifikujemy nieruchomości gruntowe, biorąc pod uwagę sposób ich użytkowania. Generalnie, jeśli grunt jest lub też może być wykorzystywany do produkcji rolnej, nazywany jest wówczas nieruchomością rolną. Ogólnie pojęcie nieruchomości rolnej jest dość szerokie i istnieją rozbieżności w sposobie definiowania, jednak w momencie, gdy na powierzchni ziemskiej prowadzona jest działalność rolna, śmiało można mówić o tym rodzaju nieruchomości.
Nieruchomość leśna natomiast jest to powierzchnia zwarta, którą porasta roślinność leśna,
w tym drzewa, krzewy i runo leśne. Może to być również teren będący częścią parku narodowego bądź rezerwatem przyrody. Obszar przeznaczony do produkcji leśnej również można nazwać nieruchomością leśną. Metraż takiej nieruchomości musi być większy od 0,1 hektara.
W przypadku nieruchomości budynkowych kluczową rolę odgrywają oczywiście budynki. Budynek z definicji jest obiektem budowlanym, nierozdzielnie związany z gruntem. Od gruntu muszą go oddzielać przegrody budowlane. Warunkiem koniecznym, by budynek nazywany był nieruchomością gruntową jest to, że musi on posiadać fundamenty oraz dach. Obiekt budowlany powinien być również połączony urządzeniami technicznymi oraz instalacjami. Mówiąc o budynkach, należy pamiętać, że nie każdy obiekt budowlany jest budynkiem. Podobnie sprawa się ma, jeżeli chodzi o budowlę. Budowlą bowiem mogą być wszystkie obiekty budowlane nie będące – jak w przypadku budynków – obiektem małej architektury, na przykład drogi, lotniska, cmentarze. Dokładnie tak samo zarysowuje się problem zdefiniowania gruntów. Bowiem nie każdy grunt zasługuje na miano nieruchomości gruntowej.